Με το βασικό τους επιχείρημα να συνοψίζεται στο "δε μπορεί κάποιος να μη γνωρίζει ότι καύσεις σε κλειστούς χώρους μπορεί να αποβούν μοιραίες λόγω της πιθανής απελευθέρωσης μονοξειδίου του άνθρακα", σχεδόν όλες στρεφόταν εναντίον διαφόρων πολιτικών (και μη) "δυνάμεων" της χώρας που έσπευσαν να εκμεταλλευτούν το θέμα για να κατηγορήσουν την Κυβέρνηση, το Μνημόνιο, τη Μέρκελ, τους Γερμανούς, και πάει λέγοντας.
Όσον αφορά το επιχείρημα, προτείνω να αναρωτηθούμε αν περίμενε κανείς, εν έτει 2013, να χρησιμοποιούνται μαγκάλια για τη θέρμανση οικιών σε αστικά κέντρα σε μία χώρα του Δυτικού κόσμου. Και, όχι, η παιδεία του μέσου Έλληνα δεν είναι επαρκής για να καλύπτει ακόμα και τέτοιες βασικές γνώσεις χημείας.
Όσον αφορά τη στόχευση τέτοιων απόψεων, οι οποίες εμφανίζονται συνήθως μετά από κάθε είδηση που προκαλεί την κοινωνική ευαισθησία και θεωρητικά στρέφονται εναντίον όσων σπεύδουν να λαϊκίσουν, θα πρότεινα όσοι τις διατυπώνουν να προσπαθήσουν να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα μέσα στο μυαλό τους.
Ανεργία, αυτοκτονίες, άστεγοι, παιδιά που πεινάνε, θάνατοι εξαιτίας αναθυμιάσεων από σόμπες και μαγκάλια, όλα αυτά είναι μέρος της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας.
Το γεγονός ότι κάποιοι προβεβλημένοι λαϊκιστές εκμεταλλεύονται την κοινωνική ευαισθησία, δε σημαίνει πως η κοινωνική ευαισθησία απέναντι σε υπαρκτά προβλήματα είναι λαϊκισμός. Θεωρώ ότι δεν είναι και τόσο δύσκολο να το αντιληφθεί κανείς.