Εγκατάλειψη του ευρώ (προσοχή: όχι διάλυση της Ε.Ε. όπως θα βιαστούν να το παρουσιάσουν οι τρομολάγνοι), επιστροφή όλων των χωρών στα εθνικά νομίσματα, και εκ θεμελίων ανασχεδιασμός του τι σημαίνει Ε.Ε. σε πρακτικό - και όχι ιδεολογικό πια - επίπεδο.
Το κοινό νόμισμα χωρίς κοινή οικονομική πολιτική ήταν ένα πείραμα άνευ προηγουμένου που αποδείχθηκε ότι ήταν καταδικασμένο να αποτύχει.
Και από τη στιγμή που η Ε.Ε. δε φαίνεται σε καμία περίπτωση να κινείται προς την ομοσπονδιοποίηση - ή ακόμα και να την επιθυμεί - βιώσιμες εναλλακτικές για το σύνολο των χωρών-μελών δεν υπάρχουν.
Όποιος δεν μπορεί να αναγνωρίσει αυτά τα δυο-τρια απλά πράγματα, πολύ φοβάμαι ότι απλά αρνείται να δει την πραγματικότητα.
Όταν μία σχέση - οποιουδήποτε τύπου - δε λειτουργεί παρά τις όποιες προσπάθειες, είναι καλύτερο για όλους να σταματά ήρεμα και πολιτισμένα. Το κακό είναι ότι αυτή τη στιγμή κινούμαστε προς την κατεύθυνση του επώδυνου χωρισμού, και αυτό δεν ισχύει προφανώς μόνο για την Ελλάδα. Όσοι διαφωνούν, ας θυμηθούν την κατάσταση στη χώρα μας το 2009 και ας μιλήσουν με ανθρώπους που ζουν και εργάζονται σε Ιταλία, Ισπανία και Πορτογαλία αυτή τη στιγμή.
Σε τελική ανάλυση: η Ε.Ε. υπήρχε πριν το ευρώ - θα συνεχίσει να υπάρχει και μετά απ'αυτό.-